Słownik etymologiczny języka polskiego/brekla
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
brekla, ‘zatyczka gorsetu’, w 17. w. ogólne: »z rogów sznurówkami, podkładając je breklami«; brekle tłumaczą r. 1682: »kij, co go z przodku pod kabat wsuwają«; z niem. Prickel, Pröckel, ‘zatyczka’; u nas i brykla, brykiel.
