Słownik etymologiczny języka polskiego/bałakać

Dodaj linki
Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
›››

 bałakać, bałamut, bałamucić, obok tego z ą: bałamąt, bałamunt w 16. w. (p. mącić), o ‘gadule’, ‘trzpiocie’ (bałaguła z rusk. bałagur, ‘gaduła’? bałałajka, ‘gitarka ruska’, pożyczki nasze, od tegoż pnia), urobione od ba-, p. baj.

Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Słownik_etymologiczny_języka_polskiego/bałakać&oldid=894838”