Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
|
Autor
|
Maria Konopnicka
|
Tytuł
|
Poezye wydanie zupełne, krytyczne
|
Wydawca
|
Nakład Gebethnera i Wolfa.
|
Data wyd.
|
1915
|
Druk
|
O. Gerbethner i Spółka
|
Miejsce wyd.
|
Warszawa, Lublin, Łódź, Kraków
|
Indeks stron
|
Poezye wydanie zupełne, krytyczne - Incanto
[18]III. INCANTO[1].
Brzask chłodny, szary. Mgły zroszonem piórem
Od Lido[2] ciągną wskróś przez senne wody.
Wtem plusk... za starym arsenału[3] murem
Łódź robotnicza cichymi mknie chody.
I nagle śpiewać zaczyna głos młody
Starych Wenetów pieśń; a za nim chórem
W oczarowaniu bezbrzeżnej swobody
Sto męskich głosów wybucha mu wtórem.
Ucichli. We mgłach na Murano[4] płyną,
Słuchając, rychło dzwon z huty uderzy.
I znowu śpiewać zaczyna głos świeży...
I znów z stu męskich piersi za dziewczyną
Pieśń bucha... Zanim łódź dotknie wybrzeży,
Do nich świt, echo i morze należy.
|
- ↑ Incanto (z włosk.) — czar.
- ↑ Lido — płaska wysepka podłużna, zamykająca lagunę wenecką od strony morza.
- ↑ Arsenał morski w Wenecyi, w zachodniej dzielnicy, założony w r. 1104.
- ↑ Murano — wyspa na lagunie weneckiej, na zachód od Wenecyi, siedlisko przemysłu szklanego.