Pieśni Kabira/XXXIII

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Kabir
Tytuł	Pieśni Kabira
Redaktor	Rabindranath Tagore
Wydawca	Hulewicz i Paszkowski
Data wyd.	1923
Druk	Drukarnia Akademicka w Warszawie
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Stanisław Schayer
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

XXXIII

I nacóż zdadzą się słowa, kiedy serce jest pijane Miłością.
Nacóż odsłaniać djament ukryty pod płaszczem?
Kiedy brzemię jest lekkie, wznosi się szala na wadze,
Ale pocóż ważyć, kiedy brzemie ciężkiem się stało?

Za góry, za morza łabędź pofrunął,
Bagnisk ani sadzawek szukać już nie będzie.
[92]Twój Pan zamieszkał w Tobie, pocóż więc oczy ciągle zwracasz na zewnątrz.

Kabir powiada: „Słuchaj mnie, o bracie!
Mój Pan mój wzrok zaczarował i połączył się ze mną“.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Kabir i tłumacza: Stanisław Schayer.