Nowy Rok bieży (1943)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor anonimowy
Tytuł Nowy Rok bieży
Pochodzenie Kantyczki czyli Zbiór najpiękniejszych kolęd i pastorałek
Wydawca Józef Cebulski
Wydawnictwo Książek do Nabożeństwa i Skład Dewocjonalij
Data wyd. 1943
Druk Drukarnia „Ars-Sacra“
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

37.

Nowy Rok bieży, w jasełkach leży: A kto, kto? Dzieciątko małe, dajcie Mu chwałę, na ziemi.
Leży Dzieciątko jako jagniątko: A gdzie, gdzie? W Betlejem mieście, tam się pośpieszcie. Znajdziecie.
Jak Go poznamy, gdy Go nie znamy, Jezusa? Podło uwity, nie w aksamity, ubogo.
Wół, osioł ziewa, parą zagrzewa: A jakoż? Klęcząc, padając, chwałę oddając, przy żłobie.
Anieli grają, wdzięcznie śpiewają: A co, co? Niech chwała będzie zawsze i wszędzie, Dzieciątku.
Królowie jadą z wielką gromadą: A skąd, skąd? Od wschodu słońca, szukają końca, Zbawienia.
Skarb otwierają, dary dawają: A komu? Wielcy królowie, możni panowie, Dzieciątku.
Pójdźcie, kapłani, do tej tu stajni, a proście. Niech w rękach waszych, a w ustach naszych, Bóg rośnie.
Pójdź, miła młodzi, Jezus się rodzi, w stajence. Daryć przynosi, rączki podnosi, Dziecięce.
Pójdźcie, panienki, do tej stajenki, klęknijcie. Wasz Oblubieniec da rajski wieniec, dziękujcie.


Zobacz też[edytuj]


Znak domeny publicznej
Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).