Niemasz nad żołnierza
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Niemasz nad żołnierza |
| Pochodzenie | Żołnierskie piosenki obozowe |
| Redaktor | Adam Zagórski |
| Wydawca | Drukarnia Polska |
| Data wyd. | 1916 |
| Miejsce wyd. | Piotrków |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały śpiewnik |
| Indeks stron | |
Niemasz nad żołnierza
Niemasz nad żołnierza dzielniejszego człeka:
Choć z armat strzelają, to on nie ucieka.
Na „uebungsmarsirze“ skurzony po uszy,
Napije się wody, bo go w gardle suszy.
A choć padnie przed nim i kula ognista,
Żołnierz idzie dalej, tylko sobie śwista:
(Śwista się melodję 4 pierwszych wierszy).
Papierosów niema (aj do djabłów trzysta!) —
Musi maszerować, tylko sobie śwista.
Widzisz moja luba, na wojenkę idę;
Pożycz mi pieniędzy, zwrócę ci, jak przyjdę.
Więc dziewczyna daje — rzecz to oczywista —
Żołnierz idzie dalej, tylko sobie śwista.
