Przejdź do zawartości

M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Wiara

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne W – wykaz haseł
W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Wiara, jedna z trzech cnót teologicznych, przez którą mocno wierzymy w Boga i we wszystko, co On nam podał do wierzenia; religja, wyznanie, cześć, w jakibądź sposób oddawana Bogu: w. chrześcijańska, żydowska, mahometańska i t. p.; wyznanie w-y, artykuły w-y = zwięźle sformułowane zasady pewnej religji a. pewnego wyznania; akt w-y, wyznanie w-y = ułożone przez Apostołów artykuły w-y chrześcijańskiej t. zw. Wierzę w Boga i t. d.; przen., wyznanie w-y polityczne, społeczne, filozoficzne i t. p. = jasne sformułowanie zasad, dążeń, przekonań czyichś pod względem politycznym i t. d.; zaufanie, ufność, pewność, że coś jest prawdziwo a. że ktoś mówi prawdę: mieć w-ę do kogo = ufać mu, wierzyć; stracić w-ę u kogo = stracić zaufanie u niego; dać czemu w-ę = uwierzyć; czynić co w dobrej wierze = w tym przekonaniu, że czyni ś. dobrze, uczciwie; robić co w złej wierze = z chęcią szkodzenia komu; wiarogodność, wierzytelność, powaga prawna; zaręczenie, zapewnienie słowne, umowa słowna, nie potwierdzona na piśmie ani też żadnym aktem prawnym lub kościelnym; wypuścić więźnia na w-ę = na zaręczenie, że powróci w żądanym terminie; żyć z kim na w-ę = w małżeństwie nieślubnym; wierność, stałość, nieobłudność w dochowywaniu przyrzeczeń: w. małżeńska; złamać w-ę = stać ś. wiarołomcą; zbior., bracia-żołnierze.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.