Przejdź do zawartości

M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Toczyć

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne T – wykaz haseł
T – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Toczyć, obracając co, popychać, posuwać, taczać po równym miejscu: t. wóz, powóz, beczkę, armatę, koło; staczać, spychać na dół: t. kamień z góry; nieść, unosić, lać: rzeka t-y swe fale; ostrzyć, wecować: t. nóż, brzytwę; ronić, wylewać, wytaczać, wypuszczać coś płynnego: t. łzy, krew, t. wino z beczki, koń t-y pianę z pyska; raz rozpocząwszy, czynić coś w dalszym ciągu: t. rozmowę, spór, wojnę, dysputę, bitwę, zwadę; o robactwie: gryźć, wiercić, przegryzając niszczyć: robak t-y drzewo, rak t-y ciało chorego, zgryzota t-y mu sumienie; obracać, prowadzić dokoła: t. oczami, t. koniem = kierować nim w różne strony; t. ś., obracając ś., posuwać ś. naprzód: wóz, powóz ś. t-y; spadać z góry na dół: kamień t-y ś. z góry; krążyć, posuwać ś. w przestrzeni: gwiazdy, planety ś. t-ą; nieść ś., lać ś.: fale rzeki ś. t-ą; płynąć, wylewać ś.: krew ś. toczy; rozpocząwszy ś., być prowadzonym w dalszym ciągu, odbywać ś.: bitwa, spór ś. t-y; powoli, ociężale sunąć ś.; być ostrzonym; upływać, schodzić: czas ś. t-y; fortuna kołem ś. t-y = jest zmienna.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.