Przejdź do zawartości

M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Naciągnąć

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne N – wykaz haseł
N – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Naciągnąć, forma nied. Naciągać; nabrać za pomocą ciągnięcia (n. wody ze studni); wciągnąć co w siebie, nasiąknąć czym przez długie moczenie, gotowanie; nabrać mocy (herbata, ziółka, nalewka); n. wagi u zegara a. zegar = podciągnąć wagi do góry, żeby zegar szedł; wciągnąć, włożyć co na co (n. suknię); obciągnąć, pokryć (n. krzesło skórą); napiąć (n. łuk); natężyć, wyprężyć, wysilić, nakierować, naprowadzić co na co (n. rozmowę na jakiś przedmiot); narychtować, nastawić (n. złamaną nogę); przen., wymóc co na kim podstępnie, wyłudzić, wyciągnąć kogo na co; oszukać, ocyganić, odrwić, wyzyskać kogo; n. ś., nasycić ś. ciągnięciem, zawieść ś., oszukać ś. (n-ł ś. na tym interesie); być naciągniętym.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.