Latarnia, łć., przyrząd do oświetlania, kształtu skrzynki z przezroczystemi, najczęściej szklanemi ściankami, wewnątrz której płonie świeca a. lampa; l. morska = wysoka wieża, wznoszona na wybrzeżach morskich, na której szczycie w nocy utrzymuje ś. silne światło dla ostrzegania żeglarzy (fig.); l. czarnoksięska a. magiczna = przyrząd optyczny, służący do rzucania na ekran powiększonych obrazów, malowanych na szkle lub innym materjale przezroczystym (fig.); przen., żart. duża twarz, gruba; głowa łysa; łeb, oczy wilka.