Przejdź do zawartości

M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/1. Łaska

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Ł – wykaz haseł
Ł – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Łaska, przychylność, łaskawość w uczuciach i czynach okazywana przez wyższego niższemu z własnego popędu; ł. Boska = pomoc, udzielona przez Boga człowiekowi dla uzyskania zbawienia; ł. Boska, że nie złamał nogi = szczęście; miłosierdzie, wspaniałomyślność, pobłażanie winom; podać ś. do ł-i monarszej = o ułaskawienie; datek, dar, odznaczenie, udzielone przez wyższego niższemu (zaszczyty i łaski monarsze); przysługa, uprzejmość, grzeczność, wyświadczona z dobrej woli (zrób to z ł-i swojej, jeśli ł. = grzeczny sposób wyrażania prośby; dopraszam ś. ł-i wielmożnego pana = pokorny sposób wyrażania prośby, zwłaszcza u ludu; dobra wola, uznanie (dajcie, co ł. = ile chcecie); zdać ś. na czyjąś ł-ę i niełaskę = poddać ś. jego wyrokowi, jego woli; wkraść ś. w czyje ł-i = pochlebstwem co osiągnąć; chodzić po ł-ce = po prośbie; z ł-i = z własnej woli, bez przymusu, wedle własnego uznania (daję to z ł-i); jak z ł-i = niedbale, niechętnie, mało, skąpo (daje, pracuje, jak z ł-i); z ł-i na uciechę = bez żadnego powodu, wedle mojego widzimisię, bo mi ś. tak podoba; z czyjej ł-i = z czyjego powodu, dzięki komu, z czyjej przyczyny (My, z ł-i Bożej, król i t. d. = zwykła formuła, używana w tytułach panujących, zwłaszcza w dzisiejszych czasach); poeta z Bożej ł-i = z urodzenia, z talentu.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.