M. Arcta Słownik Staropolski/Wdać

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski,; Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	W – wykaz haseł; W – całość
	Indeks stron
	Strona w Wikisłowniku

›››

[729]

Wdać nied. wdawać, 1) W. kogo w co = wciągnąć, wplątać, wmieszać; 2) W. kogo w kogo, w co = przedzierzgnąć, przemienić; W. się, 1) W. się w co = udać się gdzie chroniąc się (w domy się wdano); W. się w kogo = uderzyć, udać się, zwrócić się do kogo w potrzebie; 2) W. się w kogo, w co = przemienić się, przedzierzgnąć się; 3) wkraść się, wcisnąć się, dostać się gdzie (zaraza udała się do obozu) 4) W. się w sprawę sądową = rozpocząć proces; 5) W. się w niebezpieczeństwo, w zwadę, niesławę = narazić się, wystawić się na nie; 6) W. się w co = oddać się, poświęcić się zupełnie, zatopić się (W. się w naukę).

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.