Listy Annibala z Kapui/List 7

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Annibale di Capua
Tytuł Listy Annibala z Kapui, arcy-biskupa neapolitańskiego, nuncyusza w Polsce, o bezkrólewiu po Stefanie Batorym i pierwszych latach panowania Zygmunta IIIgo, do wyjścia arcy-xięcia Maxymiliana z niewoli
Podtytuł z dodatkiem objaśnień historycznych, i kilku dokumentów, tyczących się tejże epoki dziejów polskich oraz z 10 podobiznami podpisów osób znakomitych
Wydawca Ig. Klukowskiego Xięgarza
Data wyd. 1852
Druk J. Unger
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Aleksander Przezdziecki
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


7.

DO KARDYNAŁA MONTALTO

9 Czerwca 1587 r.

Nuncyusz obiecuje wszelkie starania u Biskupów i innych Senatorów, aby wolność Religijna skróconą została. — Przygotowania do licznego zjazdu na przyszłą Elekcyą.



Z listu W. M. z dnia 10 Kwietnia dopiero co odebranego, dowiedziałem się, źe W. M. rozkazujesz mi najusilniejsze starania czynić tak u Prałatów tego Królestwa, jak u Senatorów przedniejszych, i większą wziętość mających, aby odwołaną została i unieważnioną owa wolność religijna, podstępuje wyrobiona przez Heretyków podczas bezkrólewia po śmierci Zygmunta Augusta pod fałszywém nazwiskiem konfederacyi dla zachowania pokoju publicznego[1]. A przynajmniéj aby nie dostała mocy, ani powagi, od Senatu, ani od Stanów Królestwa, ani od nowego Króla; gdy dotychczas opiera się jéj Stan Duchowny, wraz z innymi katolikami, protestując, że dekret takowy nie ważny, a takowa protestacya powtórzoną została gdy Król J. M. Chrześciański[2] obrany Królem Polskim, wykonał przysięgę we Francyi, i w Krakowie podczas koronacyi swojéj. Rozkaz W. M. wykonany zostanie punktualnie; skoro przybędą tu J. J. M. M. Biskupi, i inni P. P. Senatorowie, na Elekcyą Króla, zacznę z nimi traktować o tém, jako o interesie najważniejszym, i dla służby Bożéj, i dla samego Królestwa; oddam im Brewe J. Św. na ten cel przysłane, i o wszystkiem zdam W. M. szczegółową sprawę[3]. W innym liście moim[4] pisałem do W. M. co dotąd zaszło w tym interessie, i zdałem sprawę o tych, którzy podpisali pomienioną konfederacyą na Konwokacyi Generalnéj Warszawskiéj. Zbliża się pora Elekcyi, i już za miastem przysposabiają miejsce gdzie zbierać się mają Senatorowie; widać wielkie przygotowania; które zgodnie z opinią powszechną oznaczają, że ci Panowie mają zamiar przybyć z licznym orszakiem przyjaciół. Załączam tu kartę w cyfrach[5], a polecając się W. M. całuję ręce Jego z uszanowaniem, i proszę Pana Boga, o wszelką pomyślność dla Niego.

Z Warszawy 9 Czerwca 1587 r.








  1. Confaederatio Generalis Varsaviensis. My rady Koronne, Duchowne i Świeckie i t. d. oznajmujemy... Art. 3... A iż Rzeczypospolitéj naszéj jest Dissidium nie małe in causa religionis Christianae, zabiegając temu aby się z téj przyczyny między ludźmi sedycya jaka szkodliwa nie wszczęła, którą po inszych Królestwach jaśnie widzimy, obiecujemy to sobie spólnie pro nobis et successoribus nostris in perpetuum sub vinculo juramenti, fide, honore et conscientiis nostris, iż którzy jesteśmy dissidentes de religione pokój między sobą zachować, a dla różnéj wiary i odmiany w Kościelech, krwie nie przelewać, ani się penować, confiscatione bonorum, poczciwością, carceribus et exilio, i zwierzchności żadnéj, ani Urzędowi do takowego progressu, żadnym sposobem nie pomagać: i owszem gdzieby ją kto przelewać chciał, ex ista causa zastawiać się o to wszyscy będziem powinni, choćby też za pretextem dekretu, albo za postępkiem jakim sądowym, kto to czynić chciał. 4. Wszakże przez tę konfederacyą naszą zwierzchności żadnéj nad poddanymi ich, tak Panów Duchownych, jako i Świeckich nie derogujemy i t. d. (Volumina Legum II str. 841).
  2. Henryk Walezyusz. W Confirmatio Jurium z 22 Aprilis 1574 na Sejmie Koronacyjnym czytamy „Caeterum co się tknie controversos articulos, o których nie tylko tu, ale jeszcze i we Francyi był nie mały spór: tedy o nich na Sejmikach Powiatowych, od nas sprawę dostateczną wezmiecie.” (Volum. Legum II str. 866).
  3. Brewe Syxtusa V Papieża o śmierci Stefana Batorego i list do Prymasa, umieszczone w Dodatkach IV i V.
  4. Listu tego niemamy.
  5. Karty z cyframi wszystkie prawie brakują gdyż rękopism Biblioteki Brancacciana w Neapolu, zawiera tylko kopje listów Annibala z Kapui, a nie same oryginały, któreby w aktach Nuncyatury Polskiéj, w Archiwum Watykańskiém szukać wypadało.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Annibale di Capua i tłumacza: Aleksander Przezdziecki.