Kołysanka (Dzwoń, dzwonku...)
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Kołysanka |
Pochodzenie | Pieśni cykl Z motywów Szopena |
Wydawca | Księgarnia Teodora Paprockiego i S-ki |
Data wyd. | 1894 |
Druk | Emil Skiwski |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
Dzwoń, dzwonku! dzwoń, srebrny!
Swój pacierz wieczorny.
Dzwoń, dzwonku! dzwoń, srebrny!
Hymn czysty, jak łza.
Ku stronie podniebnej
Z wieżycy klasztornej,
Ku stronie podniebnej
Niech płynie pieśń twa.
Gdzieś w chacie wieśniaczej
Blask pada z komina,
Gdzieś w chacie wieśniaczej
Modlitwy szept mknie...
Za chmurnych tułaczy
Śle prośby dziecina —
Za chmurnych tułaczy
Paciorek swój śle.
W cmentarną mknie ciszę
Twój odgłos srebrzysty,
W cmentarną mknie ciszę
Stęskniony śpiew ten.
I zmarłych kołysze
Na spokój wieczysty —
I zmarłych kołysze
Na błogi, na sen!...
Swój pacierz wieczorny
Dzwoń, dzwonku! dzwoń, srebrny!
Swój pacierz wieczorny
W gwiaździstą ślij toń...
Z wieżycy klasztornej
Ku stronie podniebnej,
Z wieżycy klasztornej
Dzwoń, dzwonku! dzwoń... dzwoń!...