Kiedy trwam pochylony nad czarem twej twarzy...

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Pierre de Ronsard
Tytuł	Kiedy trwam pochylony nad czarem twej twarzy
Pochodzenie	Szesnaście sonetów miłosnych: do Kassandry, do Maryi, do Heleny
Wydawca	Spółka Nakładowa „Fala”
Data wyd.	1922
Druk	Drukarnia Związkowa w Krakowie
Miejsce wyd.	Kraków
Tłumacz	Jan Mieczysławski
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

IX.

Kiedy trwam pochylony nad czarem twej twarzy,
Widzę coś w oczach twoich, co błyska i znika,
To jasne to zaś ciemne, co mię wskroś przenika
I z żyły w żyłę całą krew mi w sercu warzy.

Amora tam, niestety! widzę wojownika,
Co, raz niżej, raz wyżej, a zawsze na straży,
Raz po raz z napiętego łuku do mnie praży.
Rozumie! powiedz, jak się takich strzał unika?

Duch mój wtedy nademną tak swą władzę traci,
Że zaparłbym się króla mego i ojczyzny
I sprzedałbym mą matkę, ojca, siostrę, braci,

Tak odchodzę od zmysłów, kiedy skosztowałem
W długim hauście miłosnym palącej trucizny
Tych dwojga pięknych oczu, w których się zbłąkałem.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Pierre de Ronsard i tłumacza: Jan Mieczysławski.