Imię (Tuwim, 1923)

>>> Dane tekstu >>>
Autor	Julian Tuwim
Tytuł	Imię
Pochodzenie	Polska pieśń miłosna
Redaktor	Jan Lorentowicz
Wydawca	J. Czernecki i F. Gutowski
Data wyd.	1923
Druk	Drukarnia L. Kapeli
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tomik
Indeks stron

›››

[1]

JULIAN TUWIM

(ur. 1894).

[1]

IMIĘ.

Moje życie miało imię dziewczęce,
Imię jasne, jak konwalje pierwsze,
Rwane w trawie błyszczącej o świcie
Przez lilijne, szopenowe ręce.

Tem imieniem, promieniami tkanem,
Lśniące liście leśne szeleściły,
Bzy majowe, zroszone perliście,
Tem imieniem pachniały kochanem...

A gdy niebo zwolna wieczorniało,
Gdy przez wyże wiała cisza polna,
W ciepłym wiewie i w jaskółczym świrze,
W każdem drzewie to imię szumiało.

...W opalowym mgieł zmierzchowych dymie
Coś rozwiało się obłokiem zwiewnym,
Smętkiem rzewnym duszę rozśpiewało:
Jakże było memu życiu na imię?