Encyklopedyja powszechna (1859)/Almodor
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Almodor |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Almodor (don Ildefonso Diaz de Ribeira, hrabia d’). minister hiszpański, podczas wojny o niepodległość wstąpił do wojska i odznaczył się szczególnie przy obronie miasta Olivenza. Po powrocie Ferdynanda VII, podejrzany o tajne związki, osadzony w więzieniu w Walencyi, podczas rewolucyi 1820 r. oswobodzony został przez lud i mianowany gubernatorem miasta. W r. 1823 przy wtargnięciu Francuzów do Hiszpanii, przed reakcyją zmuszony schronić się do Francyi, zkąd dopiero po śmierci Ferdynanda do kraju powrócił. Tu wybrany do kortezów, i prezesem izby prokuratorów, za ministerstwa Torena usunął się z życia parlamentarnego i został kapitanem generalnym Walencyi, gdzie w czasie wybuchłych niezadługo rozruchów stanął na czele junty. Pomimo liberalnego wystąpienia popadłszy w podejrzenie demagogów, schronić się musiał przed zemstą ludu na statek angielski; wkrótce jednak napowrót przez lud przywołany, znowu został prezesem junty i teraz z tak gwałtownemi i okrutnemi występował środkami na ukrócenie demagogii, że rząd obdarzył go swojém zanfaniem i mianował feldmarszałkiem, a nawet powierzył mu ministerstwo wojny. Nie powiódł się jednak Almodarowi plan jego kollegi Mendizabala, przytłumienia jednym zamachem powstania karlistowskiego w Biskai i Nawarze (1835 r.), a upadek gabinetu był skutkiem tego niepowodzenia. Za ministerstwa Isturiza, pod rządem Espartera, w 1841 r. Almodar raz jeszcze był wiceprezesem izby prokuratorów; ofiarowanego sobie jednak przez Calatravę wydziału wojny już nie przyjął i odtąd po upadku Espartera zdala żyje od spraw publicznych, mało nawet mieć mogąc nadziei, iżby kiedykolwiek w swym kraju ważną jeszcze odegrać miał rolę.
