Encyklopedyja powszechna (1859)/Akatalepsyja
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Akatalepsyja |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Akatalepsyja (z greckiego), niepojętość, niedościgalność, tak platoński filozof Arcezylaus, nazwał niemożność przedstawiania pojęć przedmiotowoc, żyli bezwzględnie prawdziwych o rzeczach przedstawionych, zaprzeczając tém samem, wbrew twierdzeniu stoików, wielkim cechom różnicowym między pojęciami subiektywnie, a objektywnie (względnie, warunkowo a bezwzględnie) prawdziwemi. w Psychologii Akatalepsyja znaczy niemożność pojmowania, anormalny stan mózgu i władz umysłowych. — W medycynie przez analogiję nazwano stan osobliwy mózgu, przy którym człowiek jest pozbawiony zdolności pojmowania jakiej rzeczy, pościgania ciągu rozumowania i zachowania porządku w myślach swoich.
