Encyklopedyja powszechna (1859)/Ałdan
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Ałdan |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Ałdan, rzeka żeglowna w Syberyi, blizko granicy chińskiej, płynie z wyżyn pasma Jabłonowego, przez dziką pustynię i poniżej Jakucka wpada do rzeki Leny z prawej jej strony. Tu i owdzie Ałdan ścieśniony jest skałami; brzegi ma błotniste. Szerokość przy straży Ałdańskiej 750 sąż.; długość jej zaś przeszło 80 mil wynosi. Z liczby rzek wpadających do Ałdanu znaczniejsze są: Moja i Amga. W 1643 roku, Pojarków z towarzyszami, dostał się Ałdanem na rzekę Amur. W czasie przygotowania wyprawy Berynga, celem zwiedzenia najodleglejszych krańców Azyi i Ameryki, rzekami Ałdan, Moja, Judoma i Ochota sprowadzono do Ochocka zapasy żywności. Ta droga wodna w wielu miejscach jest niebezpieczna i prawie niepodobna do przebycia.
