Encyklopedja Kościelna/Brzeskie biskupstwo

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Encyklopedja Kościelna (tom II)
Redaktor Michał Nowodworski
Data wyd. 1873
Druk Czerwiński i Spółka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

Brzeskie biskupstwo (ruskie), było drugim tytułem biskupa włodzimierskiego na Wołyniu, weszłym w użycie w XVI w., około czasów unji brzeskiej. W XVIII w. suffragani i koadjutorowie biskupów włodzimierskich noszą drugi ten tytuł djecezjalny i nazywają się „brzeskimi.” Ukaz z d. 28 Kw. 1797 r. zniósł biskupstwo włodzimierskie, a na to miejsce ustanowił brzeskie, trwające do 1839 r., a rozciągające się pierwotnie na gubernje, tak zwaną Litewską i Mińską. Biskupem brzeskiem zoztał ks. Arseni Głowniewski, poprzednio koadjutor włodzimierski, po którego śmierci biskupstwo objął ks. Józafat Bułhak, od r. 1812 obok tego i metropolita, którego Pap. Pius VII mianował delegatem apostolskim. R. 1809 do biskupstwa tego, po zniesieniu biskupstwa supraślskiego (Uk. z d. 14 Lutego t. r.), włączony został obwód Białostocki, odpadły od Prus. Tegoż r. wznowiony został tytuł biskupa włodzimierskiego dla suffragana brzeskiego Leona Jaworowskiego. Kapituła katedralna miała 6 prałatów (archiprezbyra, archidjakona, scholastyka, kustosza, kantora i kanclerza), 13 kanoników i 4 kanon. honorowych. Dekanatów było 22: grodzieński, lidzki, słonimski, wołkowyski, nowogródzki, cyryński, brzeski, kamieniecki, kobryński, prużański, poleski, lubieszowski, janowski, drohiczyński, białostocki, bielski, drohicki, nowodworski (te 4 w obw. białostockim), słucki, piński, rzeczycki i mozyrski (te 4 w gub. mińsk.). Bazyljańskich opactw było w djecezji cztery: supraślskie, leszczyńskie, kobryńskie i grodzieńskie.