Encyklopedja Kościelna/Ancuta Jerzy Kazimierz

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Encyklopedja Kościelna (tom I)
Redaktor Michał Nowodworski
Data wyd. 1873
Druk Czerwiński i Spółka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

Ancuta Jerzy Kazimierz, kanonik (1708), później sufragan wileński, um. 1737. Uczony teolog i zręczny pisarz. Gdy dyssydenci podali na sejm grodzieński, 1718, Libellus supplex, i prosili o zachowanie dawniejszych praw swoich, Ancuta wygotował odparcie pretensji dyssydenckich, i 1719 wydał w Wilnie, p. t. Ius plenum religionis catholicae in regno Poloniae et M. Ducatu Lithuaniae, juri praetenso dissidentium, oppositum. Pismo Ancuty nie mało przyczyniło się, że na sejmie dyssydenci przegrali sprawę. W Królewcu, 1721, wyszedł pko dziełu Ancuty Prodromus Poloniae. Ancuta tegoż roku odpowiedział nowém dziełem: Stadiodromus orthodoxus... Wilno. A. wytyka tu błędy i niedorzeczności swego dyssydenckiego przeciwnika. Dzieło jego Jus plenum dyssydenci wyniszczyli, że prawdziwą stało się rzadkością; dla tego też Leon Pruszanowski wydał je po polsku 1757 r.: Prawo zupełne wiary katolickiej w Koronie etc.