Encyklopedia Muzyczna PWM/Kazuro Stanisław
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedia Muzyczna PWM |
| Wydawca | Polskie Wydawnictwo Muzyczna |
| Data wyd. | 1979-2012 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Kazuro Stanisław, *1 VIII 1881 Teklinapol, †30 XI 1961 Warszawa, pol. pedagog, dyrygent, kompozytor i organizator. Studiował w Inst. Muz. w Warszawie u Z. Noskowskiego i M. Surzyńskiego, nast. w Akad. św. Cecylii w Rzymie u G. Sgambatiego i w Paryżu u V. d’Indy’ego, słuchając równocześnie wykładów z hist. muzyki i filoz. na Sorbonie. Po powrocie osiadł w Warszawie, gdzie 1914 był org. i dyryg. przy kośc. św. Trójcy oraz zorganizował Operę Ludową przy Stow. Robotników Chrześc. Od 1915 organizował kursy dla nauczycieli muzyki w szkołach ogólnokształcących. 1916 został kapelm. Filharmonii Warsz., gdzie założył chór oratoryjny, który działał prawdopod. do 1918 oraz od 1934, powtórnie zorganizowany przez K. 1916 zorganizował również Chór 300 Dzieci Powiśla, 1917 przekształcony w istniejącą do 1919 przy katedrze św. Jana kapelę rorantystów o repertuarze opartym na dziełach kompozytorów pol. i wł. XVI-XVII w. W l. 1917–39 był prof. w konserw. w Warszawie, prowadził nowo utworzoną klasę solfeżu, uczył dyryg., kontrapunktu i śpiewu. 1920 jako oficer uczestniczył w wojnie pol.-rosyjskiej. 1922 zorganizował złożony ze studentów konserw. w Warszawie chór Polska Kapela Ludowa, z którym wiele koncertował i dokonał licznych nagrań płytowych. 1927 dzięki staraniom K. powstał w konserw. w Warszawie wydz. nauczycielski dla nauczycieli muzyki w szkolnictwie ogólnokształcącym. 1925 aktywnie uczestniczył w zorganizowaniu sekcji współcz. kompozytorów pol. przy Warszawskim Tow. Muzycznym. 1930–31 był dyr. seminarium dla nauczycieli muzyki w konserw. w Warszawie, a 1932–39 członkiem rady nauk.-artyst. konserwatorium. 1939–44 kierował tajnym konserw. i zainicjował „popołudniowe chwile muzyki poważnej” dla mieszkańców Powiśla. Po powstaniu warsz. przebywał w Krakowie. 1945 zainicjował odbudowę konserw. w Warszawie (od 1946 PWSM) i był rektorem tej uczelni do VII 1951. Dwukrotnie (1937 i 1950) otrzymał nagr. muz. miasta Warszawy.
Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.