Encyklopedia Muzyczna PWM/Czyż Henryk

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Elżbieta Dziębowska i inni
Tytuł Encyklopedia Muzyczna PWM
Wydawca Polskie Wydawnictwo Muzyczna
Data wyd. 1979-2012
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

Czyż Henryk, *16 VI 1923 Grudziądz, pol. dyrygent i kompozytor. 1946–48 studiował prawo i filozofię na uniw. im. M. Kopernika w Toruniu, równocześnie współpracując z W. Horzycą w Teatrze Ziemi Pomorskiej. 1952 ukończył PWSM w Poznaniu — u T. Szeligowskiego (komp.) i W. Bierdiajewa (dyryg.). 1952–53 dyrygował w Operze im. S. Moniuszki w Poznaniu, 1953–57 był drugim dyryg. WOSPR, 1957–60 kierownikiem artyst. i pierwszym dyryg. Filh. Łódzkiej, 1961–62 dyryg. Opery w Warszawie, 1963–67 kierownikiem artyst. i pierwszym dyryg. Filh. Krakowskiej. 1962–66 prowadził klasę dyryg. w PWSM w Krakowie; do jego uczniów należeli m. in. A. Pałka i A. Wit. 1971–74 pełnił funkcję Generalmusikdirektora w Düsseldorfie, od 1972 równocześnie kierownika artyst. i pierwszego dyryg. Filh. Łódzkiej. Występował w niemal wszystkich krajach europ., w Ameryce Pd. i Stanach Zjedn., dyrygował orkiestrami filh. leningradzkiej, berlińskiej, sztokholmskiej, madryckiej, orkiestrą BBC, Santa Cecilia i in. Nagrał szereg płyt dla firm: Polskie Nagrania, Philips, Harmonia Mundi, Miełodija, Electrola, które zdobyły liczne nagrody międzynarod., m.in. Grand Prix du Disque i nagroda Edisona za nagranie Pasji Pendereckiego — Philips 1967, Grand Prix Mondial za kwadrofoniczne nagranie Raj i Peri Schumanna — Electrola 1974. Od 1980 prowadzi klasę dyryg. w Akad. Muzycznej w Warszawie. W rozległym repertuarze Cz. dużo miejsca zajmują formy oratoryjne, muzyka klas. i współcz. Na pol. sceny operowe i estrady koncert. wprowadził szereg utworów Strawińskiego, Honeggera, Debussy’ego i in. 1966–69 blisko współpracował z K. Pendereckim, dyrygując prawykonaniami Pasji, Dies irae, Diabłów z Loudun i prezentując jego dzieła w wielu krajach. Opublikował kilka książek o tematyce muz., m.in. Ucieczka spod klucza, Wwa 1973, tłum. niem. pt. Giocoso ma non troppo, Berlin 1974, Porcelanowy amorek, Wwa 1977, Jak z nut, Wwa 1978, Serkal i inne tizery, Łódź 1978, Nie taki diabeł straszny — gawędy telewizyjne, Łódź 1979, Tizery, Wwa 1982. Cz. odznaczony jest Złotym Krzyżem Zasługi (1953), Krzyżem Kawal. Orderu Odrodz. Polski (1958), Nagrodą MKiS I st. (1975), Nagrodą Państwową I st. za całokształt działalności artyst. (1978).

✓ Czyż Henryk, *1923. Do 1995 prowadził klasę dyryg. w Akademii Muz. w Warszawie. Opublikował kolejne książki; Scrip-tease, Wwa 1988, Pamiętam jak dziś, Wwa 1993, Niewczesne żarty, Wwa 1995.


Tekst udostępniony jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0.
Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.