Dnia jednego o północy (1943)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	anonimowy
Tytuł	Dnia jednego o północy
Pochodzenie	Kantyczki czyli Zbiór najpiękniejszych kolęd i pastorałek
Wydawca	Józef Cebulski ; Wydawnictwo Książek do Nabożeństwa i Skład Dewocjonalij
Data wyd.	1943
Druk	Drukarnia „Ars-Sacra“
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tekst; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

[32]

21.

Dnia jednego o północy, gdym zasnął w ciężkiej niemocy, nie wiem czy na jawie, czy mi się śniło, że koło mej budy słońce świeciło.
Ja czym prędzej się porwałem, i na drugich zawołałem, na Staszka, na Maćka i na Kaźmierza, by wstali czym prędzej mówić pacierza.
Nie rychło się podźwignęli, gdyż byli bardzo zasnęli, ażem ich potrosze wziął za czuprynę, by wstali powitać Boga Dziecinę.
Mój Macieju, ty nam powiesz, ponieważ ty sam wszystko wiesz. Widziałem, widziałem śliczne widzenie, słyszałem, słyszałem anielskie pienie.
[33] Bo mi sam Anioł powiedział, gdym na polu w budzie siedział: Nie bój się, nie bój się Maćku pastuszku, jestem ja, jesteś ty u Boga służką.
Zwiastując wesołe lata, że się nam Zbawiciel świata, narodził, narodził w Betlejem mieście, idźcież Go przywitać, czym prędzej bieżcie.

Zobacz też[edytuj]

Dnia jednego o północy

Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).