Czary i czarty polskie oraz Wypisy czarnoksięskie/Notatka bibljograficzna

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Julian Tuwim
Tytuł Czary i czarty polskie oraz Wypisy czarnoksięskie
Pochodzenie Czary i czarty polskie oraz Wypisy czarnoksięskie
Wydawca Instytut Wydawniczy „Bibljoteka Polska“
Data wyd. 1924
Druk Zakłady Graficzne Instytutu Wydawniczego „Bibljoteka Polska“
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


NOTATKA BIBLJOGRAFICZNA


„Wypisy czarnoksięskie“ składają się z wyjątków z następujących dzieł, które omawiam w pierwszej lub trzeciej „Przypisy i uzupełnienia“ części książki:
1. Młot na czarownice (patrz str. 35–37, 201–206).
2. Chmielowski. Nowe Ateny czyli akademja wszelkiej scjencji pełna. Lwów 1754.
3. Czarownica powołana (patrz str. 37–39 i 206, Nr. 121).
4. Postępek prawa czartowskiego (patrz str. 196, Nr. 58).
5. Poklatecki. Pogrom czarnoksięskie błędy, latawców, zdrady etc. (patrz. str. 197, Nr. 61).
6. Giłowski. Wykład katechizmu, r. 1579.
7. Szczurowski. Prawo kanoniczne, Supraśl 1792.
8. Bohomolec Jan. Djabeł w swojej postaci (patrz str. 45-46, 208-209).
9. Haur. Skarbiec ekonomji ziemiańskiej (w. XVIII).
10. Podemontanus Aleksy. Tajemnice (patrz str. 216, Nr. 202).
11. Szymon Syrenjusz. Zielnik, r. 1613 (patrz str. 216, Nr. 203).
12. Siennik. Herbarz, r. 1568.
13. Albertus Magnus. O sekretach białogłowskich (patrz str. 212, Nr. 166).
14. Tylkowski Adalbert. Tribunal sacrum. (patrz str. 215, Nr. 190).
15. Thesaurus magicus domesticus (patrz str. 196, Nr. 59).
16. Czechowicz. Praktyka kryminalna (patrz str. 206, Nr. 118).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Julian Tuwim.