Biblia Wujka (1923)/Księga Jozuego 14

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Poniżej znajduje się Księga Jozuego podzielona na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.

Biblia Wujka
Stary Testament - Księga Jozuego

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24


ROZDZIAŁ XIV.
Kalebowi się dostało miasto Hebron; bo mu był Mojżesz dać obiecał.

To jest, co posiedli synowie Izraelowi w ziemi Chanaan, którą im dali Eleazar kapłan i Jozue, syn Nun, i książęta domów wedle pokoleni Izraelowych:

Losem wszystko dzieląc, jako był przykazał Pan w ręce Mojżeszowéj dziewięciorgu pokoleniu i połowicy pokolenia. [1]

Bo dwojgu pokoleniu i połowicy dał był Mojżesz osiadłość za Jordanem: oprócz Lewitów, którzy nic ziemie nie wzięli między bracią swoją.

Ale na ich miejsce nastąpili synowie Józeph, rozdzieleni na dwoje pokolenia, Manasse i Ephraim: ani wzięli Lewitowie innego działu w ziemi, jedno miasta na mieszkanie, a przedmieścia ich na chowanie dobytków i bydła swego.

Jako był przykazał Pan Mojżeszowi, tak uczynili synowie Izraelowi i podzielili ziemię.

Przystąpili tedy synowie Juda do Jozuego w Galgalu, i rzekł do niego Kaleb, syn Jephone, Cenezejczyk: Wiesz, co mówił Pan do Mojżesza, człowieka Bożego, o mnie i o tobie w Kadesbarnie.

Czterdzieści mi lat było, kiedy mię słał Mojżesz, sługa Pański, z Kadesbarny, żebym wypatrował ziemię: i powiedziałem mu, co mi się zdała prawda. [2]

Lecz bracia moi, którzy chodzili zemną, skazili serce ludu: a jam przecię naśladował Pana, Boga mego.

I przysiągł Mojżesz dnia onego, mówiąc: Ziemia, po któréj deptała noga twoja, będzie osiadłością twoją, i synów twoich na wieki, iżeś naśladował Pana, Boga mego.

10 Użyczył mi tedy Pan żywota, jako obiecał, aż do dnia dzisiejszego: czterdzieści i pięć lat temu, jako mówił Pan słowo do Mojżesza, gdy Izrael chodził po puszczy: dzisiaj mam ośmdziesiąt i pięć lat,

11 Tak duży, jakom był duży na on czas, gdym był posłan na szpiegowanie: onego czasu siła we mnie aż do dnia dzisiejszego trwa, tak ku bojowaniu, jako ku chodzeniu.

12 Dajże mi tedy tę górę, którą Pan obiecał, coś i sam słyszał, na któréj są Enacym, i miasta wielkie i obronne: jeźli snadź Pan będzie zemną, i będę mógł wygładzić je, jako mi obiecał. [3]

13 I błogosławił mu Jozue, i dał mu Hebron w osiadłość.

14 I od tego czasu dostał się Hebron Kaleb, synowi Jephone, Cenezejczykowi aż do dnia dzisiejszego: iż naśladował Pana, Boga Izraelskiego.

15 Imię Hebrona zwane przedtem Karyath Arbe: Adam największy między Enacym tam leży. I przestała ziemia od wojny.





  1. Num. 34, 13.
  2. Num. 14, 22.
  3. Eccl. 46, 11.(Przypis własny Wikiźródeł Błąd w druku; odsyłacz do Księgi Mądrości Syracha, nie występującej w tym wydaniu Biblii.)