Przejdź do zawartości

Żywoty pań swowolnych/Przypisanie

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Pierre de Bourdeille
Tytuł Żywoty pań swowolnych
Wydawca Polska Drukarnia w Białymstoku
Wydanie czwarte
Data wyd. 1926
Druk Polska Drukarnia w Białymstoku
Tłumacz Tadeusz Boy-Żeleński
Tytuł orygin. Vies des dames galantes
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
IEGO KRÓLEWSKIEY WYSOKOŚCI
NAYDOSTOYNIEYSZEMU XIĄŻĘCIU ALANSONU,[1]
BRABANCYEY Y GRABIEMU FLANDRYEY
SYNOWI A BRATU NASZYCH KRÓLÓW.

WASZA KRÓLEWSKA WYSOKOŚCI!

Iako iż W. K. W. czyniła mi nieraz ten zaszczyt, aby ugwarzać ze mną na dworze barzo poufale o wielu trefnych rzeczeniach a opowiastkach, które W. K. W. są tak przyrodzone a zwłasne, rzekłbyś iż rodzą się Iey w uściech w iednem mgnieniu oka, tak dowcip W. K. W. iest rozległy, bystry a subtylny, y rzeczenie również takie a przytem barzo ozdobne, iąłem się składać oto, tedy y owedy, nalepiey iako mogłem, one niektóre rozprawki, iżby, ieśli nieiakie z nich przypadną do smaku W. K. W. dały Iey wdzięcznie przepędzić czas y przypomnieć Iey o mnie y o naszych pogwarkach, iakiemi W. K. W. raczyła niekiedy poczczić mnie swego powolnego dworzanina.
Przypisuię przeto W. K. Wysokości te xięgi y błagam Ią aby raczyła wesprzeć ie swoiem imieniem a powagą, zanim przyłożę się do rozpraw w statecznieyszey materyey. Uźrzy hnet W. K. W. iednę, będącą nie prawie na ukończeniu, gdzie wywodzę porównanie sześci wielgich xiążąt a hetmanów góruiących dziś w naszem krześciiaństwie, którzy są; król Hendryk III. brat W. K. W., Wasza Królewska Wysokość, król Nawary szwagier W. K. W., Xiążę Giz, Xiążę Menu y Xiążę Parmeńskie, przytaczaiąc wszytkich Waszych Dostoyności co naypięknieysze cnoty, ozdoby, przewagi a zacne uczynki, w których osądzeniu zdaię się na godnieyszych lepiey to zdołaiących uczynić odemnie.
Podczas, Wasza Królewska Wysokości, proszę Boga, aby ią pomnażał zawżdy w Iey wielgości, pomyślności, a dostoieństwie,

którey iestem na zawsze

nayniższym a naypowolnieyszym poddanym y barzo przywiązanym sługą

Bourdeille.






  1. Książę d’Alencon później zwany był księciem d’Anjou. Umarł w Château-Thierry 10 czerwca 1584; wedle opinji współczesnego pamiętnikarza, otruty przez jedną z kochanek. Książę nie był pięknym mężczyzną; jego nos, niekształtny i pokryty krostami, był przedmiotem złośliwych epigramów.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Pierre de Bourdeille i tłumacza: Tadeusz Boy-Żeleński.