[28]
Pasowanie.
W wielu drużynach utarł się zwyczaj pasowania zuchów na harcerzy i przejścia harcerzy do skautów skautów do starszych harcerzy.
Tak pokolenie harcerskie przesuwa się na coraz to wyższe szczeble „drabinki harcerskiej”.
Odbywa się to przeważnie na początku września. Zuchy, które ukończą już 11 lat lub przejdą do V klasy szkoły powszechnej, kwalifikują się do pasowania na harcerzy.
[29] Drużynowy zuchów orientuje się na początku roku harcerskiego, który z jego chłopców przejdzie w tym roku do drużyny harcerskiej. Może określić dosyć dokładnie ich liczbę, oraz przedstawić ich charakterystykę drużynowemu harcerzy na kilka miesięcy przed właściwym momentem pasowanie.
Nie tylko może — ale powinien to uczynić[1].
Dlaczego?
Ponieważ drużynowy harcerzy musi przygotowywać się na przyjęcie zastępu z byłych zuchów — przede wszystkim wybierając z pośród najlepszych swych kandydatów na zastępowych przyszłego zastępowego byłych zuchów.
W samej uroczystości pasowania powinny wziąć udział obydwie drużyny.
Sam obrzęd winien zawierać następujące momenty:
- Krótkie i charakterystyczne popisy zuchów i harcerzy.
- Przemówienie drużynowego zuchów do pasowanych zuchów.
- Pasowanie zuchów na harcerzy.
- Wręczenie czapek harcerskich z lilijkami, przypięcie naramienników, odczytanie Prawa harcerskiego.
- Rozkaz drużyny harcerzy, przyjmujący nowych harcerzy i mianujący nowego ich zastępowegozastępowego. [30]
- Uroczyste powitanie w drużynie harcerzy.
- Nowy zastępowy wyznacza termin pierwszej zbiórki.
Przyjęcie harcerzy do skautów odbywa się bez obecności rodziców czy kogokolwiek. Zwyczajowo uroczystość powinna się odbywać na zamkniętym dziedzińcu lub w lesie zdala od ludzi. Naprzeciwko siebie stoi drużyna skautów i harcerzy, tylko ci którzy mają przejść do skautów. Inni harcerze stoją w dali. Drużynowy harcerzy mówi:
Przyprowadziłem Wam, skauci, nowych kandydatów. Zaprawieni są w harcach i ćwiczeniach, są gotowi i chętni.
Drużynowy skautów stoi pośród całej drużyny ustawionej w półkolu i mówi:
Dobrze, zobaczymy czy są gotowi do trudnej służby.
Wznosi okrzyk drużyny skautów. Na to hasło wszyscy skauci otaczają nowych kandydatów ustawiają ich w szereg, a następnie sami stojąc naprzeciwko siebie dwójkami splatają ręce. W ten sposób tworzą ruchomą długą drabinkę. Drużynowi harcerzy i skautów wrzucają na ręce pierwszej dwójki pierwszego kandydata, a potem następnych. W ten sposób kandydaci posuwani z rąk do rąk przechodzą przez tą żywą drabinkę.
Potem skauci z jednej strony, a kandydaci z drugiej strony ciągną za końce grubej liny. [31]Przeciągnięcie liny przez kandydatów jest zapowiedzią ich dobrej służby. W następnym momencie wsyscywszyscy stają w kręgu, mocno chwyciwszy się za ramiona, wznoszą okrzyk drużyny, śpiewają marsz drużyny. Za chwilę pada komenda i skauci stają w szeregu — przed nimi o trzy kroki również w szeregu stoją kandydaci. Drużynowy skautów nakłada kandydatom zielone naramienniki z płomykami, objaśnia ich symbol — mówi:
Trojaka jest droga dojścia do doskonałości.
Skan zawiera grafikę nie w PD. [32]
Trzy te płonące polana znaczyć ją będą w waszych nowych poczynaniach a to przez doskonalenie się, stałą gotowość do służby, szukania miejsca w społeczeństwie. Nie ma z tej drogi ucieczki — musicie iść naprzód. Jeden nasz wspólny cel — Bóg i Polska. Twarda ma być wasza służba, i twardych z siebie uczynić macie ludzi, by na nas, jak na żołnierskich bagnetach mógł wesprzeć się cały kraj.
Czuwaj!
Na tym obrzęd przejścia harcerzy do skautów kończy się.
