Przejdź do zawartości

Zwyczaje i obrzędy harcerskie/Cicho, cichooo – wielka tajemnica

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Tadeusz Kwiatkowski
Tytuł Zwyczaje i obrzędy harcerskie
Wydawca Harcerskie Biuro Wydawnicze „Na Tropie”
Data wyd. 1939
Druk Drukarnia „Lech”
Miejsce wyd. Warszawa
Ilustrator Władysław Czarnecki
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

Cicho, cichoooo — wielka tajemnica!

Nowa zbiórka drużyny zastępu to nieznane, znowu coś lepszego niż przedwczoraj. Zainteresowanie zbiórkami wzrasta, gdy są one dobre, ciekawe, nieznane lub wzruszające. A wzruszają i podnoszą w duchu zbiórki, w które wplótł się obrzęd. Deszcz tnie, wiatr koło uszu gwiżdże, chlapanina i błoto czy szczypiący w policzki mróz nie straszne są dla dzielnych. Każda chwila w drużynie jest tak ciekawa i miła, że warto przebrnąć przez te atmosferyczne przeszkody, by spotkać się z obrzędem.
Cicho, cichooo — wielka tajemnica — szepcą dokoła bo oto odbywa się:


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Tadeusz Kwiatkowski.