Złodziej domowy nieprzyjaciel prawy

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Ezop
Tytuł Złodziej domowy nieprzyjaciel prawy
Pochodzenie Biernata z Lublina Ezop
Redaktor Ignacy Chrzanowski
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Biernat z Lublina
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały zbiór

Indeks stron

191. Złodziej domowy nieprzyjaciel prawy.

Pasterz niegdy psa swego miał,
Którego doma uchował;
Potym mu owce polecił,
Aby ich zawżdy pilen był.
On, gdy tak za nimi chadzał,        5
Niegdy też więc owcę śniadał;
Pasterzowi się tak zdało,
Iżby stada ubywało.
Począł tedy owce liczyć,
Nie mógł mu się poczet trafić,        10

I natychmiast się domniemał,
Iże przez psa tę szkodę miał.
A jąwszy go, chciał ji zabić;
On k niemu jął tako mówić:
„Co będziesz miał za cześć z tego,        15
„Iż mię zgubisz, sługę swego?
„A lepiej, by wilka zabił,
„Boć więcej szkody poczynił
„I gwałtem ci się przeciwia,
„A o twoję przyjaźń nie dba“.        20
On mu rzekł: „A tymeś gorszy
„I, niż wilk, śmierci godniejszy,
„Bo wżdy on mnie jawnie szkodził,
„Iż jawnym nieprzyjacielem był.
„A ty, będąc mym domowym,        25
„Uchowany chlebem moim,
„Iżeś się śmiał zdrady ważyć,
„Przetoż cię mam sprawnie zabić“.
Gorszy jest zdrajca domowy,
Niźli nieprzyjaciel jawny;        30
Tego się niegdy wystrzeżesz,
Owego nigdy nie możesz.









Abstemius 78 De cane, oves domini sui occidente, a quo suspensus est. — FE (135) O psie, kąsającym owce domowe. — Rej Zw. 39 IV, Sługa niewierny gorszy, niż złodziej.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.