Wieczorne dzwony

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Wasyl Paczowski
Tytuł Wieczorne dzwony
Pochodzenie Antologia współczesnych poetów ukraińskich
Data wyd. 1913
Druk Księgarnia Wilhelma Zukerkandla
Miejsce wyd. Lwów — Złoczów
Tłumacz Sydir Twerdochlib
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
WIECZORNE DZWONY.

Wieczór. Dzwonią dzwony, smutny śpiew ich płynie,
Z domu ślą mi listy: będziesz, synu, sam…
Matko moja miła, pamięć miej o synie,
Matko, dzwony dzwonią na rozstanie nam!

Matko moja, matko, słuchaj słów mych, droga:
Chociażeś daleko, słyszysz dobrze tam —
Tu mię w samotności ciągła dręczy trwoga,
Że te dzwony dzwonią na żegnanie nam!


Pójdę ja za tobą, — nie martw się kochanie,
Tu mnie nie pożegnasz, — ujrzysz wkrótce tam —
Z naszych trosk i cierpień źdźbło nie pozostanie,
Matko, dzwony dzwonią na dobranoc nam!



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Wasyl Paczowski i tłumacza: Sydir Twerdochlib.