Przejdź do zawartości

W majową noc

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
>>> Dane tekstu >>>
Autor Klemens Junosza
Tytuł W majową noc
Pochodzenie Kalendarz Illustrowany „Echa“ na Rok Zwyczajny 1878
Wydawca Jan Noskowski
Data wyd. 1878
Druk Jan Noskowski
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


W MAJOWĄ NOC.

W majową noc — po niebie księżyc płynął
I zefir drżał i trącał w listki drzew,
A w krzaku bzu — słowik zanucił śpiew,
W szarawy cień świat cały się owinął...
W majową noc, pączek się w kwiat rozwinął.


∗                                        ∗

I począł drżeć i spłonął, jak dziewica,
Szkarłatem barw z listeczków wątłych tkanki,
I ujrzał świat — i czuł że go zachwyca
Ów cichy szmer, co jakby szept kochanki
W powietrzu drga i płynie do księżyca.


∗                                        ∗

Rozkoszny sen, woń kwiatów — listków drżenie
Kołyszą go w majową, cudną noc,
To pierwszy krok — to pierwsze przebudzenie,
To iskra ta, co wieści życia moc,
Miłości wdzięk, rozkoszy czar i tchnienie.


∗                                        ∗

I śmiał się kwiat — któż kwiatom śmiać się broni?
I główkę swą ku gwiazdom dumnie wznosił,
I niebu niósł ofiarę ze swej woni,
Perłami łez różane listki rosił,
I śmiał się kwiat... któż kwiatom śmiać się broni?


∗                                        ∗

Przeglądał się w strumienia srebrnej fali
I widział krasę w niej i urok swój,
I widział blask, co się na listkach pali,
Na listkach tych, co służą mu za strój,
Na czole swem, co rosą się krysztali.


∗                                        ∗

I śmiał się kwiat, jak dziewczę co bez troski
Rozkoszną pieśń w olchowym nuci gaju,
Jak dzieciak ów, co bieży z małej wioski
Na piękny brzeg rzeczułki lub ruczaju;
I śmiał się kwiat, młodości pełen boskiej.


∗                                        ∗

O! w życiu róż, to tak jak w ludzkiem życiu:
Młodziuchny kwiat... rozkoszy spija czar,
I pragnie żyć i kochać gdzie... w ukryciu...
Wtem przyjdzie chłód... lub nadto silny żar...
Bo w życiu róż... to tak jak w ludzkiem życiu.


∗                                        ∗

................
W majową noc, księżyc z za chmur wypłynął,
Z za czarnych chmur, co niosły grozę burz...
Maleńki zdrój szeroko teraz płynął,
Wiatr rzucił nań... kilka listeczków z róż,
W majową noc młodziutki kwiatek zginął.

Kl. J.




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Klemens Szaniawski.