Tryolety (Zaleski)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
TRYOLETY.



1.

Póki wiosna — dla kochanki,
Zbiéraj kwiatki na dolinie,
Zbiéraj róże, bzy, tymianki,
Splataj wieńce dla kochanki,
Bo zapóźno splatać wianki,
Gdy po wiosnie miłość minie.
Ach! nim minie dla kochanki,
Zbiéraj kwiatki na dolinie.


2.

Niech za pieśnią miłość wzdycha,
Za miłością młodzian goni;
Pieśń niech będzie krótka, cicha,
Kiedy miłość za nią wzdycha;
Bo kwiat wiosny krótko woni,
Krótko miłość się uśmiécha,
Niech za pieśnią miłość wzdycha,
Za miłością młodzian goni.


3.

Czemuż mi wszystko nie miłe
Cóż to na sercu tak cięży?
Raz tylkom widział Ludmiłę
I już mi wszystko niemiłe,
Czyż męzką duszę i siłę
Uśmiech dziewczyny zwycięży?
Bo gdy mi wszystko niemiłe
Pewnie to miłość tak cięży.







Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: anonimowy i tłumacza: Józef Bohdan Zaleski.