Traktat z Shimonoseki

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Traktat z Shimonoseki
Traktat z Shimonoseki
Przekład: Wikiźródła (lista tłumaczy na stronie historii) (z języka angielskiego).
Wikipedia
Wikipedia
 Zobacz w Wikipedii hasło Wojna chińsko-japońska (1894-1895)
Zawarty 17 kwietnia 1895 r. pomiędzy Cesarstwem Japonii a Cesarstwem Chin, zakończył Pierwszą Wojnę Chińsko – Japońską. Jego realizacja doprowadziła w krótkim czasie do interwencji mocarstw europejskich (Rosji, Francji i Niemiec) i dalszego osłabienia Chin.

TRAKTAT POKOJOWY


Jego Cesarska Mość Cesarz Japonii i Jego Cesarska Mość Cesarz Chin, pragnąc przywrócić błogosławieństwo pokoju swym krajom i poddanym, jak również usunąć wszystkie przyczyny dla przyszłych nieporozumień, wyznaczyli swych Pełnomocników w celu zawarcia Traktatu Pokojowego, to jest:

Jego Cesarska Mość Cesarz Japonii hrabiego Ito Hirobumi, kawalera Wielkiego Krzyża Cesarskiego Orderu Paulowni, Pierwszego Ministra; i wicehrabiego Mutsu, kawalera Cesarskiego Orderu Świętego Skarbu Pierwszej Klasy, Ministra Spraw Zagranicznych.

I Jego Cesarska Mość Cesarz Chin, Li Hunag-changa, Starszego Wychowawcy Następcy Tronu, Starszego Wielkiego Sekretarza Stanu, Ministra Nadintendenta Handlu w Północnych Portach Chin, Wicekróla prowincji Chii i Earla Pierwszej Rangi; i Li Ching-fonga, Ex-Ministra Służby Dyplomatycznej, Drugiej Oficjalnej Rangi:

Którzy po złożeniu swych umocowań, uznanych za ważne i należyte co do formy, zgodzili się na następujące Artykuły:


Artykuł 1

Chiny ostatecznie uznają pełną i całkowitą niezależność i autonomię Korei, a co za tym idzie, płatność trybutu oraz odprawianie Chinom przez Korę ceremonii i formalności, będących odstępstwem od takiej niezależności i autonomii, zostaną zaniechane.


Artykuł 2

China przenosi na Japonię wieczną i pełną władzę nad następującymi terytoriami, wraz z ze wszystkimi fortyfikacjami, arsenałami i znajdującym się na nich mieniem publicznym:

(a) Południową część prowincji Fengtian w następujących granicach:

Linia graniczna rozpoczyna się u ujścia Rzeki Yalu i wznosi się jej biegiem do ujścia Rzeki An-ping, następnie biegnie do Fenghunag, stamtąd do Haicheng, stamtąd do Yingkow, tworząc linię która określa południową część terytorium. Miejsca wyżej wymienione zawierają się w przekazanym terytorium. Gdy linia dociera do Rzeki Liao przy Yingkow, biegnie wraz z nurtem do jej ujścia, gdzie się kończy. Środek nurtu Rzeki Liao wyznacza się jako linię rozgraniczenia.

Przekazanie dotyczy także wszystkie wyspy należące do prowincji Fengtian, położone we wschodniej części Zatoki Liaotung i północnej części Morza Żółtego.

(b) wyspę Formozę, wraz ze wszystkimi wyspami należącymi wyspie Formozie,
(c) Archipelag Peskadorów, to jest wszystkie wyspy leżącą pomiędzy 119 i 120 stopniem długości geograficznej na wschód od Greenwich i 23 i 24 stopniem szerokości geograficznej.


Artykuł 3

Ułożenie granicy, spisane w powyższym Artykule, i zaznaczone na załączonej mapie, będzie przedmiotem weryfikacji i rozgraniczenia na miejscu przez Wspólną Komisję Delimitacji, składającą się z dwóch lub więcej Japońskich, oraz dwóch lub więcej Chińskich delegatów, wyznaczonych niezwłocznie po wymianie dokumentów ratyfikacji niniejszego Aktu. Jeżeli granice opisane w niniejszym Akcie uznane zostaną w którymkolwiek miejscu za nieprawidłowe, czy to ze względu na topografię czy to z uwagi na dobro administracji, obowiązkiem Komisji Delimitacyjnej będzie ich poprawa. Komisja Delimitacyjna podejmie swoje obowiązki tak szybko, jak to możliwe, i zakończy prace w okresie jednego roku od wyznaczenia. Ułożenia spisane w niniejszym Akcie, będą jednak utrzymane aż do wyrażenia zgody Rządów Japonii i Chin na poprawki Komisji Delimitacyjnej, jeżeli jakieś zostaną wprowadzone.


Artykuł 4

Chiny zgadzają się zapłacić Japonii reparacje wojenne w sumie 200 000 000 taeli[1] skarbowych; suma ta zapłacona zostanie w ośmiu ratach. Pierwsza rata 50 000 000 taeli zostanie zapłacona w terminie sześciu miesięcy, zaś druga rata 50 000 000 w terminie dwunastu miesięcy po wymianie dokumentów ratyfikacji niniejszego Aktu. Pozostała suma zostanie zapłacona w sześciu równych ratach jak następuje: pierwsza z owych sześciu równych corocznych rat zostanie zapłacona w ciągu dwóch lat, druga w ciągu trzech lat, trzecia w ciągu czterech lat, czwarta w ciągu pięciu lat, piąta w ciągu sześciu lat, i szósta w ciągu siedmiu lat od wymiany dokumentów ratyfikacji niniejszego Aktu. Oprocentowanie w wysokości 5 od sta rocznie zacznie biec od każdej nie zapłaconej części wyżej określonych reparacji od dnia wymagalności pierwszej raty. Chiny mają jednak prawo do wcześniejszej zapłaty którejkolwiek bądź wszystkich wyżej określonych rat. Jeżeli całość wyżej określonych reparacji zostanie zapłacona w ciągu trzech lat od wymiany dokumentów ratyfikacji niniejszego Aktu, całe oprocentowanie zostanie umorzone, a oprocentowanie za dwa i pół roku lub za krótszy okres, jeżeli już zostanie zapłacone, zostanie zaliczone na poczet płatności głównej reparacji.


Artykuł 5

Mieszkańcy terytoriów przekazanych Japonii pragnący zamieszkać poza przekazanymi terenami będą mieli możność sprzedania swych nieruchomości i wyprowadzenia się. W tym celu zostanie udzielony dwuletni termin od dnia wymiany dokumentów ratyfikacji niniejszego Aktu. Po wygaśnięciu tego terminu ci z mieszkańców, którzy nie opuścili tych terytoriów, będą uważani, za wolą Japonii, za obywateli Japonii. Każdy z obu Rządów niezwłocznie po wymianie dokumentów ratyfikacji niniejszego Aktu, wyśle jednego lub więcej Komisarzy na Formozę dla finalizacji przekazania prowincji, i w przeciągu dwóch miesięcy od wymiany dokumentów ratyfikacji niniejszego Aktu, przekazanie to powinno zostać ukończone.


Artykuł 6

Mając na względzie, że wszystkie Traktaty pomiędzy Japonią a Chinami wygasły na skutek wojny, Chiny, niezwłocznie po wymianie dokumentów ratyfikacji niniejszego Aktu, wyznaczą Pełnomocników dla zawarcia z Pełnomocnikami Japonii Traktatu o Handlu i Żegludze, jak również Konwencji regulującej Handel i Wymianę Nadgraniczną. Traktaty, Konwencje i Regulacje istniejące obecnie pomiędzy Chinami a Mocarstwami Europejskimi będą służyć za podstawę dla wspomnianych wyżej Traktatu i Konwencji pomiędzy Japonią a Chinami. Od dnia wymiany dokumentów ratyfikacji niniejszego Aktu aż do wejścia w życie wspomnianych wyżej Traktatu i i Konwencji, Rząd Japoński, jego urzędnicy, handel, żegluga, wymiana i handel nadgraniczny, przemysł, statki i obywatele, winni być pod każdym względem traktowani przez Chiny z najwyższym uprzywilejowaniem.

W ciągu sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego Aktu, Chiny dokonają dodatkowych ustępstw:

Pierwsze - następujące miasta, miejscowości i porty, oprócz już otwartych, zostaną otwarte dla handlu, zamieszkania, przemysłu i manufaktur obywateli Japonii, pod takimi samymi warunkami i z takimi samymi przywilejami i urządzeniami jakie istnieją w obecnie otwartych miastach, miejscowościach i portach Chin:

1. Shashi, w prowincji Hubei.
2. Chongqing, w prowincji Syczuan.
3. Suzhou, w prowincji Jiangsu.
4. Hangzhou, w prowincji Zhejiang.
Rząd Japoński będzie uprawniony do ustanowienia konsulów w wyżej wymienionych miejscach.

Drugie - żegluga parowa dla statków pod japońską flagą, dla perzwozu pasażerskiego i towarowego, zostanie dopuszczona do następujących miejsc:

1. Na Górnej Rzece Jangcy, od Yichang do Chongqing.
2. Na Rzece Wusong i Kanale, od Szanghaju do Suzhou i Hangzhou
Zasady i regulacje rządzące obecnie żeglugą obcych statków na wodach wewnętrznych Chin, zostaną utrzymane w mocy w takim stopniu, w jakim to jest możliwe, w stosunku do wyżej wymienionych tras, aż do wspólnego uzgodnienia nowych zasad i regulacji.

Trzecie - obywatele japońscy kupujący dobra lub wytwarzający wewnątrz Chin, lub transportujący importowane towary wewnątrz Chin, będą uprawnieni do tymczasowego wynajęcia lub wydzierżawienia magazynów dla składowania nabytych lub transportowanych artykułów bez zapłaty jakichkolwiek podatków lub opłat.

Czwarte - obywatele japońscy będą mieli możliwość prowadzenia wszelkiej działalności wytwórczej we wszystkich otwartych miastach, miejscowościach i portach Chin, jak również dowolnego sprowadzania do Chin wszelkiego rodzaju maszyn, płacąc od nich jedynie zastrzeżone opłaty wwozowe.

Wszystkie artykuły wytworzone w Chinach przez obywateli japońskich będą co do przewozu wewnętrznego i wewnętrznych podatków, ceł i opłat wszelkiego rodzaju, a także co do urządzeń magazynowych i składowych wewnątrz Chin, będą na tym samym poziomie i zostaną objęte takimi samymi przywilejami i zwolnieniami jak towary importowane przez japońskich obywateli do Chin.
Na wypadek gdyby konieczne okazały się dodatkowe zasady i regulacje wespół z niniejszymi ustępstwami, zostaną one zawarte w Traktacie o Handlu i Żegludze określonym w tym Artykule.


Artykuł 7

Ewakuowanie armii Japonii z Chin zostanie całkowicie zakończona w ciągu trzech miesięcy od dnia wymiany dokumentów ratyfikacji niniejszego traktatu, pod warunkami określonymi w następnym Artykule.


Artykuł 8

Jako gwarancję wiernego wykonania postanowień niniejszego Aktu, Chiny wyrażają zgodę na tymczasowe zajęcie Weihai w prowincji Shandong przez siły zbrojne Japonii. Po zapłacie pierwszych dwóch rat określonych w niniejszym Akcie reparacji i wymianie dokumentów ratyfikacji Traktatu o Handlu i Żegludze, wspomniane wyżej miejsce zostanie ewakuowane przez japońskie siły, pod warunkiem że Rząd Chiński zobowiąże się, na odpowiednich i wystarczających warunkach, udzielić zabezpieczenia na dochodach z ceł Chin pod zapłatę ostatniej raty wspomnianych wyżej reparacji. Przyjmuje się jednak, że żadna ewakuacja nie nastąpi aż do wymiany dokumentów ratyfikacji Traktatu o Handlu i Żegludze.


Artykuł 9

Niezwłocznie po wymianie dokumentów ratyfikacji niniejszego Aktu, wszyscy do tej pory przetrzymywani jeńcy wojenni zostaną zwolnieni, a Chiny zobowiązują się, że nie będą źle traktować ani karać jeńców zwolnionych przez Japonię. Chiny podejmują się również natychmiast zwolnić wszystkich obywateli japońskich, oskarżonych o szpiegostwo wojskowe lub o jakiekolwiek inne przestępstwa wojskowe. Chiny podejmują się ponadto nie karać w żaden sposób, ani też nie zezwolić na karanie, obywateli chińskich, co do których zostały ujawnione ich stosunki z Japońską armią podczas wojny.


Artykuł 10

Wszystkie ofensywne działania wojenne zostaną zaniechane z chwilą wymiany dokumentów ratyfikacji niniejszego Aktu.


Artykuł 11

Niniejszy Akt zostanie ratyfikowany przez Ich Wysokości Cesarza Japonii i Cesarza Chin, a dokumenty ratyfikacji zostaną wymienione w Chefoo 8 dnia 5 miesiąca 28 roku Meji, odpowiadającemu 14 dniowi 4 miesiąca 21 roku Guangxu. Na dowód czego Pełnomocnicy obu stron podpisali niniejszy Akt i wycisnęli na nim swe pieczęcie. Sporządzono w Shimonoseki, w dwóch egzemplarzach, 17 dnia 4 miesiąca 28 roku Meji, odpowiadającemu 23 dniowi 3 miesiąca 21 roku Guangxu.


Hrabia ITO HIROBUMI
kawaler Wielkiego Krzyża Cesarskiego Orderu Paulowni
Pierwszy Minister
Pełnomocnik Jego Cesarskiej Mości Cesarza Japonii

Wicehrabia MUTSU MUNEMITSU
kawaler Cesarskiego Orderu Świętego Skarbu Pierwszej Klasy
Minister Spraw Zagranicznych
Pełnomocnik Jego Cesarskiej Mości Cesarza Japonii


LI HUANG-CHANG
Starszy Wychowawca Następcy Tronu
Starszy Wielki Sekretarz Stanu
Minister Nadintendent Handlu w Północnych Portach Chin
Wicekról prowincji Chii
Earl Pierwszej Rangi

LI CHING-FONG
Ex-Minister Służby Dyplomatycznej Drugiej Oficjalnej Rangi





  1. Przypis własny Wikiźródeł Jeden tael skarbowy to ok. 37,3 gr. 200 000 000 taeli skarbowych oznaczało ok. 7,45 mln kg srebra.





Przekład może być udostępniony na innej licencji niż tekst oryginalny.
Oryginał
Ten tekst nie jest objęty majątkowymi prawami autorskimi lub prawa te wygasły. Jest zatem w domenie publicznej. Więcej informacji na stronie dyskusji.
Przekład

Udziela się zgody na kopiowanie, dystrybucję i/lub modyfikację tego tekstu na warunkach licencji GNU Free Documentation License w wersji 1.3 lub nowszej, opublikowanej przez Free Software Foundation oraz licencji Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0.
Można zastosować obie licencje lub jedną z nich. Informacje o pochodzeniu tekstu możesz znaleźć w dyskusji tego tekstu.