tecki wykład o historji handlu w Polsce), aż w roku 1885 wyraźnie zadecydowano odstąpić od wykładów. A rok przedtem projektowano odczyty na wszystkie niedziele wielkopostne! Myśl wraca z całą natarczywością w r. 1887, wskutek czego organizuje się w roku następnym 4 wykłady prawne adwokata Wolińskiego, wyjątkowo udałe co do liczby słuchaczów. Próbuje się jeszcze raz w r. 1890, i znowu milczenie. W r. 1895 dopiero urządzono kilka pogadanek naukowych.
Dzieje dążności ku wykładom dowodzą, że kierownictwu Towarzystwa nie dostawało zrozumienia dla tego sposobu szerzenia oświaty, że zarządy nie umiały podjąć się pracy systematycznej a energicznej, że członkowie nie traktowali Towarzystwa ze strony poważniejszej, a więcej troszczyli się o zabawy, że nie posiadali zdecydowanej tendencji do dokształcania się w tak wygodny skądinąd sposób, dalej, że brakło im podstawowych zdolności i wiadomości do samodzielnego zaradzenia złu.
Na nieszczęśliwych zamierzeniach, wznawianych, odstawianych i przekreślanych, wybija się tak jasno brak kompasu i fakt, że Towarzystwo nie wiedziało, czego chcieć.
Zupełnie odmienne koleje przechodziła bibljoteka Towarzystwa, którą opiekowano się bez przerwy sumiennie. Dla czego? Poruszamy tu już
