Strona:Zygmunt Różycki - Wybór poezji.djvu/314

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
BO NIC UTRACIĆ NA ZAWSZE...

Szczęśliwi, którzy idąc życia drogą
Żadnych snów złoto-błękitnych nie mieli
I nie tęsknili do obłocznej bieli
I nie kochali prawdziwie nikogo,
Bo nic utracić na zawsze nie mogą.

Ból ich nie chwyci w swoją sieć złowrogą,
Ni los im krwawych cierni nie uścieli,
Bo oni tutaj w życiu nic nie mieli —
I tylko jedną tę myśl mają błogą,
Że nic na zawsze utracić nie mogą.