Strona:Zofja Żurakowska - Trzy srebrne ptaki.djvu/26

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

PIEŚŃ O MŁODOŚCI.

...Człowiek na długo, w walce
zostanie z człowiekiem.
Ale gdy przyjdzie chwila
mego panowania,
tyle skarbów mieć będę
ludziom do oddania,
że wiek zbrodni stanie się,
złotym szczęścia wiekiem!

Patrzmy wkoło uważnie,
na ziemię i niebo,
uczmy się od rośliny,
jak czerpać soki ziemi.
Rękami radosnemi,
rękami młodemi,
uczmy się władać ziemią,
bez zbrodni i winy!

Gdy już za wolą Bożą,
spełni się tekst proroczy,
trzy srebrne ptaki naszą wieżę...