Strona:Z Ziemi na Księżyc w 97 godzin 20 minut.djvu/54

miał, iż zależna jest ona od punktu, z którego nań patrzymy.
 Strefy ziemi, z których księżyc może być obserwowany w zenicie, t.j., gdy znajduje się nad głową patrzącego, znajdują się między równikiem i dwudziestym ósmym stopniem. Dlatego też obserwatorjum w Cambridge doradzało, by do podjęcia doświadczenia obrano miejscowość, odpowiadającą temu warunkowi, żeby w ten sposób strzał mógł być wyrzucony zupełnie pionowo i łatwiej wyzwolił się z pod działania siły atrakcyjnej ziemi. Był to zasadniczy warunek powodzenia i nie przestawał on zajmować uwagi publicznej.
 Linja, po której księżyc krąży dookoła ziemi była również dostatecznie jasno określona przez obserwatorjum w Cambridge i pierwszy lepszy laik wiedział już, że ma ona formę spłaszczonego koła, czyli elipsy, której centrum stanowi nasza ziemia.
 Wszystkie te wiadomości, popularyzowane wytrwale, przesiąkały zwolna do wiadomości ogółu, ale obok tych naukowych teorji tu i owdzie czaiły się jeszcze stare przesądy i zarzucone już oddawna poglądy.
 Tak naprzykład niektórzy poczciwcy utrzymywali, iż księżyc nie jest niczem innem, jak tylko dawną kometą, która, przebiegając