Strona:Z Ziemi na Księżyc w 97 godzin 20 minut.djvu/279

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
ROZDZIAŁ XXVIII.
Nowa gwiazda.

Tej samej nocy niezwykła wiadomość, od tak dawna oczekiwana, spadła, jak grom, na Stany Zjednoczone i przeleciawszy ponad oceanem za pomocą drutów telegraficznych, rozniosła się po całym globie. Dzięki olbrzymiemu teleskopowi w Long’s Peak dostrzeżono wreszcie pocisk.
Oto treść komunikatu, nadesłanego przez dyrektora obrerwatorjum w Cambridge, wraz z naukową konkluzją wielkiego dzieła, podjętego przez Gyn-Klub.
Long’s Peak 12 grudnia.
Do p. p. członków obserwetorjum
w Cambridge.
„Pocisk, wyrzucony przez kolumbiadę ze Wzgórza Kamieni, został dostrzeżony przez p. p. Belfasta i J.T. Mastona 12 grudnia o godz. 8-ej minut 47 wieczorem, gdy księżyc był w ostatniej swej kwadrze.
Pocisk nie dotarł do swego celu. Przeszedł obok, dość blisko jednak, by być zatrzymanym przez siłę atrakcyjną księżyca.
W tej chwili prostolinijny jego bieg został zmieniony w ruch okrężny o zawrotnej szybkości, a sam pocisk krążyć zaczął po e-