Strona:Złotowłosa królewna.djvu/15

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
—   13   —

sadzawką, rozpaczając nad utraconą złotą kulą!
Stary król powiedział: — Nawet żabie, gdy się jej coś przyrzecze, słowa dotrzymać należy! Idź zaraz i otwórz jej drzwi, niech wejdzie!..
Królewna ze strachem szła do drzwi, aby otworzyć dla swej prześladowczyni, myśląc nad tem, jakby się jej prędko pozbyć.
Gdy otworzyła drzwi, żaba skacząc biegła koło niej i, doszedłszy do krzesła królewny, kazała siebie obok niej posadzić.
Królewna nie myślała usłuchać, ale król rozkazał natychmiast to zrobić, więc posadziła brzydactwo na swem krześle. Żaba z krzesła wskoczyła na stół i usadowiła się przy złotym talerzu z owocami, które poczęła zajadać, zapijając winem z kryształowego kieliszka swej sąsiadki. Królewna byłaby zrzuciła ze stołu