Strona:Wybór poezyj pomniejszych Wiktora Hugo.djvu/110

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Gdy święta cnota, w sercach zimnych ludzi,
Już szlachetnego zapału nie wzbudzi,
Świętych płomieni nie wskrzesi;
Gdy oznakę morderstwa i ohydy piętno,
Na swych spólnikach zawiesi;
Dni swoich koniec, chwilą oznaczy pamiętną;
Bo wtedy rządom jego, przyjdzie ostateczność,
Gdy wybije godzina, wskazująca wieczność.