Przejdź do zawartości

Strona:Wybór poezyj pomniejszych Wiktora Hugo.djvu/106

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
III.
ANTYCHRYST.
A gdy się skończą tysiąc lat, będzie rozwiązan Szatan z ciemnice swojéy y wynidzie, y będzie zwodził narody, które są na cztérech węglach ziemię Goga y Magoga.
APOKALIPSA Śgo Jana.
I.

Przyjdzie on, — gdy ostatnie zapadną wyroki,
Gdy się z krynicy życia wyczérpną potoki;
Gdy jak konających oczy,
Zblednie słońca blask uroczy;
Gdy dźwięk przeciągły, śród cienia,
Burzliwa przepaść rozszérzy;
Gdy zliczy piekło, tłumy swych płatnych żołnierzy,
Gdy w końcu, pod ciężarem górnego sklepienia.
Jak w starym wozie wytarta,
Zaskrzypi niebios oś zdarta.

Przyjdzie on, — gdy uczuje matka w swym żywocie,
Zlękłego płodu wzdrygnienie,
Gdy wzbronią oddać zwłokom ostatnie uczczenie,
Gdy wzbronią oddać hołdu umarłego cnocie,
Gdy morze, wzdęte z brzegów, wzburzy grzmiące tonie,
I okręt wieków, fala wieczności pochłonie.