W „Dzienniku literackim“ lwowskim z 18 listopada 1864 r. pojawiły się bezimiennie dwa utwory poetyckie, podpisane znakiem wyciągania pierwiastka kwadratowego (√—). Jeden miał tytuł: Podróżni, drugi zaś: W zatoce Baja. Czy wówczas zwrócił kto na nie baczniejszą uwagę, nie wiem. Czasopisma pomieszczały wtedy bardzo wiele poezyj najrozmaitszej wartości i piór najróżnorodniejszych, tak że nic-by dziwnego nie było, gdyby utwory owe zginęły w tłumie wierszy i wierszydeł. Nie uwydatniał ich bowiem ani ton namiętny i donośny, ani też pomysł niepowszedni; odznaczyły się one tylko tęskną zadumą i wykończeniem artystycznem. Istotnie jeżeli pominiemy w pierwszym utworze jeden rym mniej udatny (żałobą — grobom) i jedno niepoprawne pod względem językowym wyrarażenie (za nowem czekając świtaniem); to zre-
