Przejdź do zawartości

Strona:Wprowadzenie do geopolityki.pdf/288

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

okołoziemską, podporządkowuje sobie planetę Ziemię. Ten, kto rządki księżycem, podporządkowuje sobie okołoziemską przestrzeń. Ten, kto panuje nad L4 i L5[1], podporządkowuje sobie system Ziemia ― Księżyc[2].
Analizy Collinsa wywołały rosnące zainteresowanie klasyczną myślą geopolityczną, rozpatrywaną w kontekście wojen kosmicznych. Zwłaszcza w amerykańskiej myśli strategicznej pojawiły się odniesienia do klasycznych prac admirała Alfreda Mahana, dotyczących amerykańskiej dominacji na morzach (sea power) jako koniecznego warunku amerykańskiej potęgi. Zaczęto postrzegać space power jako dwudziestopierwszowieczny odpowiednik dziewiętnastowiecznej sea power[3]. Amerykański geostrateg Colin S. Gray pisał, iż pojęcie space power można rozumieć jako możliwość wykorzystania przestrzeni kosmicznej do swoich celów przy uniemożliwieniu jej opanowania przez innych[4].

Istniejąca możliwość wykorzystywania przestrzeni kosmicznej stała się katalizatorem głębokiem transformacji współczesnej geostrategii, a problem kontroli nad kosmosem — przedmiotem wielu analiz. Jedną z najbardziej znanych prac korzystających przy analizie problematyki kosmosu z analogii do klasycznych koncepcji geopolitycznych stała się książka Everetta C. Dolmana Astropolitik: classical geopolitics in the Space Age (Londyn 2002). Dolman w tytule swojej pracy, stosując termin astropolitik, bezpośrednio nawiązuje do niemieckiej szkoły geopolityki i tradycji gen. Karla Haushofera, który uważał, iż geopolityka to nauka o tym, w jaki sposób ziemia warunkuje procesy polityczne. Dolman ukazuje, jak klasyczne teorie geopolityczne (Mahan, Mackinder, Haushofer, Gray) mogą zostać z powodzeniem wykorzystane do analiz nowej przestrzeni ludzkiej ekspansji i rywalizacji. Odwołując się do teorii heartlandu Mackindera, Dolman stara się dowieść, iż przestrzeń kosmiczna może pełnić rolę nowego heartlandu, czyli obszaru kluczowego do panowania nad światem. Zwraca on uwagę na olbrzymi potencjał surowcowy przestrzeni kosmicznej, pisząc, iż sam księżyc jest wyposażony w wielkie zasoby aluminium, tytanu, żelaza, które mogą być wydobywane za pomocą nowoczesnych technologii. Potencjał asteroid, planet i ich księżyców można sobie jedynie wyobrażać. Dostęp do bogactw kosmosu może

  1. L4 i L5 jest to miejsce w przestrzeni kosmicznej, w którym siły grawitacji Księżyca i Ziemi są sobie równe. Bazy wojskowe tam umiejscowione mogłyby w teorii pozostać w tej pozycji przez bardzo długi czas, stanowiąc odpowiednik strategicznego wzgórza obserwacyjnego dla sił usytuowanych w przestrzeni kosmicznej.
  2. A. i H. Toffler, op. cit., s. 155.
  3. Por. J.J. Klein, An III-suited space strategy, „Air & Space Power Journal”, vol. 20, nr 3, s. 77-84.
  4. C.S. Gray, Influence od space power upon history, „Comparative Strategy” 1996, vol. 15, s. 293.