Strona:Wolter - Powiastki filozoficzne 01.djvu/303

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Str. 108, w. 13. Baron Teodor Neuhof, urodzony w Metzu w r. 1690, zrazu awanturnik w służbach barona Goetz, ministra Karola XII. Jako rezydent Karola VI we Florencyi, wspomógł Korsykę zbuntowaną przeciw Genui i został obwołany królem. W ośm miesięcy potem, czując się zagrożony, opuścił kraj i odtąd tułał się ścigany przez wierzycieli. Umarł w Londynie, w r. 1756.
Str. 110, w. 12. Morze Marmara.
— w. 15. Rakoczy, książę Siedmiogrodu, wzniecił na Węgrzech powstanie przeciw Austryi; pobity w końcu, schronił się do Turcyi, gdzie umarł w r. 1735.
Str. 125, w. 1. Można przypuszczać, iż pod osobą Zadiga, Wolter miał intencyę odmalować poniekąd siebie i swoje różnorakie doświadczenia, nie szczędząc sobie oczywiście pochlebnych barw. Sama kanwa powieści zaczerpnięta jest z rozmaitych wschodnich bajek, jak również ze znanych utworów, jak n. p. Orland szalony i Tysiąc i jeden dzień.
Str. 125, w. 4. „Aprobata“ ta jest parodyą aprobaty cenzury, wymaganej w owej epoce dla każdej nowej książki.
— w. 11. Sułtanka Sheraa oznacza panią de Pompadour.
Str. 133, w. 5. Wedle nauki Zoroastra, dusze przechodziły przez ten most, nad którym odbywał się sąd.
Str. 134, w. 5. Aluzye do fizyka Reaumura, który przedłożył referat o jedwabiu z pajęczyny i wynalazł nieprzeźroczyste szkło.
Str. 138, w. 18. Anagram teatyna Boyer, spowiednika utytułowanych dewotek, a później, dzięki ich wpływom, biskupa. Boyer dał się Wolterowi niejednokrotnie we znaki swemi prześladowaniami. Teatyni, był to zakon założony w r. 1524 we Włoszech, przez arcybiskupa Teaty.
Str. 150, w. 12. Księga Sadder jest wyciągiem z Zendawesty.