Przejdź do zawartości

Strona:Wojciech Szukiewicz - O kremacji.djvu/64

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

glądają żółtawo, stawiają większy opór sproszkowaniu i pozwalają dopatrzyć się nawet swej pierwotnej postaci na większych odłamach. Popiół kostny składa się jedynie z fosforanu i węglanu wapnia obok odrobiny połączenia wapna z fluorem, które w urnie przechowane trwają czas nieograniczony w stanie całkiem niezmiennym, w żyznej ziemi zaś zostają szybko zużyte przez świat roślinny do budowy tkanek. Szczególniej ważną rolę odgrywa tutaj kwas fosforowy.
Waga popiołu otrzymanego po spaleniu ciała ludzkiego zależna jest od wielkości, rozwoju, i tęgości szkieletu kostnego, jakoteż od obfitości wody oraz tłuszczów. Z trupa mężczyzny otrzymuje się 3 — 5 kilo popiołu, który mieści się w urnie o 2 — 4 litrów pojemności. Dla kobiet i dzieci wystarcza zazwyczaj urna pojemności 1 — 2 litrów.
Kiedy mowa o estetycznej stronie kremacji to i o tym pamiętać należy, że powszechny zwyczaj palenia ciał ludzkich stworzy nowe pole dla architektury i rzeźby, jakoteż dla sztuki wyrabiania pięknych i ozdobnych uren, a fakt ten zgoła nie jest obojętny. Krematorja wszędzie są piękne i ozdobne, kolumbarja zaś dopraszają się o ładne urny, o piękne tablice, popiersia i pomniki, które znajdując się pod dachem i nie będąc wystawione na zgubny wpływ naszego klimatu mogą być wyrabiane z takich materjałów, jakie obecnie na cmentarzach naszych zgoła używać się nie dadzą. Dla naszej ubogiej sztuki rzeźbiarskiej, która niestety posiada tak małe do tej pory zastosowanie,