Strona:Wincenty Pol - Pieśni Janusza.djvu/77

75

„Wiwat! wiwat! bracia chwaty!
 „Wiwat zacność szabli!“       168

Zawołali i zapili,
 Wojciecha objęli,
Szablą w stoły uderzyli,
 I śpiewać poczęli.       172

A Jan, co to chwat nie wielki,
 Czmychnął sobie zcicha:
Bo do szabli i butelki
 Dyplomat wart licha!       176

NAPAD^[1]

A kysz! a kysz!...

Adam 

Rozedniało w duszy
 Zatrwożonej Kasi:
A wsak-zeć to nasi!
 Wsak jadą Krakusy!       4

SIERŻANT

Malino! kochanie!
 Kto ciebie dostanie?

KASIA

Oj, nikt nie dostanie
 Mój cacany panie!       8

SIERŻANT

A to znów dla czego?

KASIA

 Bo mam już mojego!

1. NAPAD utrzymany jest w nastroju i gwarze ludowej. Motto z II cz. Dziadów, w odżegnywaniu od widm zagrobowych.