Strona:Wielki świat Capowic - Koroniarz w Galicyi.djvu/206

kazuje milczenie swemu małżonkowi w kwestyi sporu prusko–duńskiego.
 — Milcz, bo pleciesz brednie, jak się tylko tkniesz jeografii!
 Przykro mi skonstatować, że pani Podborska nie podzielała wysokiego wyobrażenia współobywateli o niesłychanej jasności pojęć i głębokości wiedzy tkwiącej w głowie jej małżonka. Ale pan Zdzisław zostawał jeszcze tak mocno pod wrażeniem, jakie na nim zrobiła głupota Prusaków, niemających wyobrażenia o odległości Holsztynu od dzierżaw swoich — że poważył się sprzeciwić nawet powadze swojej żony.
 — Ale rybko, ja wiem z pewnością... ot, wiesz, ten ataman ukraiński, co to po bitwie pod Salichą sam jeden w czterdzieści koni przeprawił się wpław przez Czarne morze, opowiadał mi jak najdokładniej, że najprzód dostał się do Holsztynu, a ztamtąd przez Portugalię do Grecyi. Widziałem to zresztą na własne oczy, na mapie...
 — Zdziisiu, miiiilcz! — wołała pani Podborska w rozpaczy.
 — Mais prenez–garde au domestique! — odezwał się jeszcze p. Zdzisław, poczem zamilkł, podczas gdy szanowni sąsiedzi dziwiąc się w duchu, dlaczego pani Podborska nie pozwoliła dalej traktować tej sprawy swemu mężowi, dla uspokojenia niemiłej trochę sceny rozpoczęli nanowo dyskusyę o najodpowiedniejszej formie sucharów, jaką wypadało ustanowić dla zaprowiantowania wyruszającego za kilka dni oddziału. W toku rozpraw pokazało się atoli, że oprócz formy zostaje jeszcze do rozstrzygnięcia kwestya materyału; władza wojskowa nie nadmieniła bowiem, ażali suchary mają być pszenne, lub żytnie. W skutek tego, na wniosek p. Walentego, poparty wskazaną ponownie potrzebą poświęcenia się dla sprawy ojczystej, dygnitarze pierwszej połowy obwodu Cybulowskiego uchwalili, że najlepiej odroczyć tę sprawę aż do porozumienia się z władzą wojskową, poczem zwołane będzie ponowne walne zgromadzenie do Zabuża, na które, w skutek poprawki zrobionej przez p. Ściślickiego, postanowiono zaprosić także po jednym nadzwyczajnym delegacie z każdego powiatu. Poczem wszyscy obecni wynurzyli panu Walentemu w swojem i ojczyzny