Przejdź do zawartości

Strona:Walerya Marrené - Kobieta czasów obecnych.djvu/91

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

ki logiki, a wreszcie upieranie się przy swojem upośledzonem położeniu, uważając je jako jedynie dla siebie odpowiednie. Fakt to zresztą powszechny: niewolnik przywyka często do swego łańcucha.
Dziś przecież, pomimo wszelkiej tamy i przeszkody, kobieta stała się istotą dojrzałą. Zdała sobie sprawę ze swoich celów i dąży wytrwale do ich osiągnięcia.
Gdyby cel ten ograniczał się do zrównania prawa do zarobku i wyzwolenia kobiety z dotychczasowej zależności, miałby on już wielką doniosłość dla spokoju i szczęścia jednostek i etyki społecznej. Jednakże te dążenia mają cel szerszy i doniosłość większą.
Idzie tu bowiem o zniesienie wiekowej niesprawiedliwości tak powszechnie przyjętej i zakorzenionej, iż zatruwała w zarodku wszelkie etyczne pojęcia. Wskutek tej niesprawiedliwości wyrobiły się dwie wręcz sprzeczne etyki: żeńska i męska, tolerując w jednej płci to wszystko, co pod karą hańby zabronione było drugiej; wyrobił się

Kobieta czasów obecnych.