Strona:Walerya Marrené - Kobieta czasów obecnych.djvu/56

sowniczek, malarek, modelistek, pracujących w rękodzielniach i fabrykach różnego rodzaju; u nas jest ona skierowaną głównie do wyrobu przedmiotów fantazyjnych, przytem zbyt często sama jej nauka jest także fantazyjną: uczennice nie traktują jej na serjo, tylko jako zabawkę, uczą się zbyt krótko, zbyt mało gruntownie, a często rysunek zastępują kalką i przerabiają tylko cudze wzory, psując je nieudolnem kopjowaniem.
 Jest nadzieja, że z czasem się to zmieni, bo Muzeum rzemiosł (szkoła istniejąca w Warszawie) daje swym uczennicom wiedzę gruntowną. O ile jednak wiedza ta znajdzie zużytkowanie w naszym przemyśle, jaką może być skala zarobku w tym dziale pracy, określić dzisiaj niepodobna.
 Na takich danych byt oprzeć trudno: sztuką stosowaną zajmują się więc głównie panny zamożne, które poświęcają jej czas, zbywający od zabaw, a jeżeli mogą sprzedać jaki malowany parawan, paterę, gobelin, lub coś podob-